In deze tijd wanneer de dagen zo kort zijn, steken we, denk ik, allemaal wel eens een kaarsje op en misschien wel meerdere! Want ja….niet alleen om wat licht in de duisternis te brengen, maar omdat het gezellig is.
Licht en donker; tegengestelde componenten. Figuurlijk gezien kracht en kwetsbaar, licht en zwaar, zacht en hard, etc. in mijn vak gebruik ik regelmatig polariteiten. Ik zie het niet alleen als tegengestelde componenten, maar ook als complementair. Het één heeft het andere nodig.
********
Een voorbeeld van tegengestelde componenten:
Als moeder ervaar ik bijvoorbeeld het vasthouden en loslaten. Iedere ouder wil het zo goed mogelijk voor z’n kind doen, maar zal altijd bepaalde issues tegenkomen.
Onze zoon van inmiddels 16 fietst regelmatig op en neer van school naar huis en van huis naar werk en terug. Aangezien de dagen korter zijn, is het ook snel donker waardoor een goed werkend fietslicht wel van belang is. Op een ochtend zag ik dat zijn licht het niet deed, echter toen die wat jonger was, stond ik direct met de schroevendraaier klaar. Klaar om te onderzoeken of er een draadje los zou zitten of dat de batterij vervangen moet worden, maar nu is ie oud genoeg om dat zelf te doen. Natuurlijk nog gewaarschuwd van “Denk erom hèh, je bent zo een gevaar op de weg, een automobilist ziet je zo niet!” “Ja mem, ik kijk er later wel naar, ik moet nu weg!” Pffff… hij grijpt zijn stuur vast en vertrekt. “En die boete die je krijgt, kun je zelf betalen”, zeg ik nog vlug.
Er gaan wat dagen voorbij en op een avond is hij later thuis nadat hij z’n vriendin heeft thuis gebracht. En jawel, nog steeds zonder licht! Gelukkig werd hij gespot door de politie. Boete. Een boete van 69 euro, tja sneu (geld) maar zeker niet sneu voor hem, ook al klinkt het wat hard, het was blijkbaar nodig dat de politie hem beboette in plaats van dat ik als moeder erbovenop zat.
********
Een voorbeeld van lang geleden toen ik als puber het contrast tussen rijkdom en armoede zag:
Ik heb toen ervaren dat we hier in het rijke westerse leven veel van de armoede kunnen leren. Als 15-jarige ben ik in de Dominicaanse Republiek geweest. Voor sommigen een prachtig vakantieoord, maar ik was daar samen met een groep jongeren om een school te bouwen zodat daar het onderwijs op gang kon worden gebracht.
Ik heb daar gezien en ervaren hoe de mensen woonden. De kloof tussen rijk en arm was enorm.
Door krottenwijken gelopen waar mensen in huizen woonden met golfplaten, geen verwarming, geen kraan of laat staan ergens schoon water in de buurt. Maar ondanks het leven in armoede, waren die mensen blij. Kinderen die enthousiast waren, omdat we voor hen een school gingen bouwen. We zongen en dansten, maar deden ook spelletjes. Het samenzijn was zo belangrijk.
Thuis gekomen besefte ik des te meer hoe bijzonder het is om schoon water te krijgen en dat materialistische dingen er minder toe doen, maar het samenzijn veel meer waarde had.
Ik besef heel goed dat in Nederland ook genoeg mensen zijn die in zwaar weer zitten en graag de zon (letterlijk en figuurlijk) weer zouden willen zien.
Zolang we in onze eigen bubbel blijven, laten we ons leiden door onze emoties. Immers
we zullen niet de andere kant zien omdat we het simpelweg niet ervaren óf die negatieve berichten willen we het liefst vermijden, want we zijn er zó klaar mee.
Ja, als we ergens last van hebben, dan komen we in de weerstand. Wat zou het helpen wanneer we iets verder kijken....
Diep van binnen wil iedereen graag gezien en gehoord worden. Wanneer we naar elkaar omzien, naar elkaar luisteren, een knuffel geven, maar ook om hulp durven te vragen, zouden we elkaar kunnen versterken.
Het yin yang teken is daarom ook een prachtig symbool. Je kent het immers wel die zwarte witte golf met de kleine stip die samen een cirkel vormen. Het één heeft het andere nodig. Het is geen statisch fenomeen. Leven is bewegen.
Leid jij je leven of leef je in lijden?
Ik wens je in ieder geval een hele fijne kerst toe!
Een warme groet,
Wilma