Als kind heb je vaak geen zorgen en doe je gewoon je ding. Pret maken, ontdekken, springen, gek doen, ondeugende dingen uithalen en lekker spelen. Als we volwassen zijn dragen we nog steeds onze kinderlijke verlangens bij ons, maar durven er misschien niet aan toe te geven, want dat zou niet op volwassen leeftijd kunnen.
Hoezo niet? Hoe fijn kan het voor jezelf zijn om hier wél aan toe te geven. Je innerlijke kind vraagt ernaar. Af en toe eens flink uit de band springen en genieten! Heb schijt aan wat een ander ervan zou vinden.
Welke activiteit ga je dan weer doen?
Kommentare