Een teleurstelling incasseren is soms best moeilijk. Het was niet zoals je het had voorgesteld of omdat iets eigenlijk heel normaal is en nu niet doorgaat. Een teleurstelling meemaken overkomt je vaak plotseling en is niet prettig.
Maar wat heb je eraan als je blijft balen, wanneer je die ene teleurstelling krijgt?
Stel je hebt vakantie en hoopt op een paar heerlijke zonnige vrije dagen, maar helaas het gaat net die week regenen.
Of je hebt net flink gesport, je zweet als een otter en wilt hierna een verfrissende douche nemen, maar dat kan niet, want er komt geen water uit de kraan (vanwege een breuk waar de hele stad of het dorp waar je woont, last van heeft).
Hoe ga jij hiermee om?
“Het is, zoals het is”, is een zin die voor mij helpend werkt. Het is een begin van het kunnen loslaten. Laat op dat moment jezelf door dringen dat het even niet anders is. “Het is, zoals het is!”
…en wat zo mooi is, zodra je later wel van datgene kunt genieten omdat het dan wel kan, geniet je dubbel zo veel en ben je er bewuster van. Eigenlijk een cadeautje voor jezelf.
Kun jij een voorbeeld opnoemen en vertellen hoe je hiermee omging?