Laatst een sessie gehad en mocht ik haar ontmoeten. Ze is eind twintig en zegt:
“Ik wil zo graag dat de ruzies tussen mij en mijn ouders stoppen.” “Ik heb af en toe het idee dat we in verschillende werelden leven.” “Wat kan ik doen?”
Als kind kun je je bezwaard voelen vanwege de gevoelens, omdat iets in jou aangeeft dat je je ouders vooral dient te waarderen. Vooral wanneer je tijdens je opvoeding hebt meegekregen dat je dankbaar moet zijn met alles wat ze in het verleden voor je gedaan hebben. Alle mogelijke sporten, hobby’s of studie die je maar wenste, kon je doen. Waarom kun je dan hier niet genoeg waardering uit kan halen?
Intern heb je een conflict en de ruzies geven jou meer spanning en stress. Voor jou is daarom alleen de mogelijke keuze:
óf je respecteert je ouders óf je neemt meer afstand met misschien wel de gedachte om de verbinding met je ouders voorgoed te verbreken.
Wanneer we boos zijn, zitten we in de actieve stand en willen we de strijd aangaan. Echter ónder die boosheid zit vaak verdriet en pijn en wordt vaak door ons systeem opzijgeschoven. Het deel boosheid zal daarom in ons systeem voorop staan. Wanneer we in deze strijdstand blijven staan zal je interne systeem ook voortdurend onder spanning staan waardoor je later letterlijk ziek kan worden.
Helaas zul je de oplossing niet vinden wanneer je jezelf alleen die twee keuzes toelaat tussen het respecteren van je ouders of voorgoed de verbinding te verbreken.
Sta jezelf toe om bij jouw gevoel te komen. Je waardering die je naar je ouders hebt, is er omdat ze veel goeds voor je hebben gedaan. Ook ben je gekwetst door iets wat je is aangedaan of wat je juist hebt gemist.
Op het moment dat je geen keuze hoeft te maken en dichter bij jezelf blijft, zul je ontdekken dat het een stuk makkelijker gaat. Liefde, zachtheid en compassie, maar er is ook verdriet, teleurstelling en pijn. Laat deze gevoelens toe, want deze mogen er ook zijn.
Als jij intern kan accepteren dat jij je gekwetste kant mag laten zien, dan zal je meer met jezelf in verbinding staan en kun je ook beter met de ander in verbinding staan. Er ontstaat veel meer rust en begrip.
Warme groet,
Wilma